Niedocenione (przeze mnie) arcydzieła

Podpatrzyłam u Klapserki pomysł na ten wpis. Spodobał mi się na tyle, że u siebie również postanowiłam podobne zestawienie przygotować. Nie było to proste, bo okazało się na pierwszy ogień, że filmów wyszło mi ponad 20. Metodą eliminacji wybrałam "złotą dziesiątkę", za nielubienie / niedocenienie której nie przestaniecie mnie, mam nadzieję, kochać ... no, lubić powiedzmy ;-)

No to zaczynamy! Kolejność przypadkowa.

1. "Podziemny krąg"

Nie rozumiem niestety tego zbiorowego uwielbienia dla tej filmowej pozycji. Podchodziłam dwukrotnie (obejrzałam od początku do końca), z marnym skutkiem. Mam w planie podejść kiedyś po raz trzeci. Obawiam się jednak, że to jeden z tych filmów, do których nie mam szans się przekonać, choćbym chciała. 

4/10

2. "Gran Torino"

Niewiele razy w życiu tak przeokropnie wynudziłam się na jakiś filmie. I to takim, który powoduje zbiorową fascynację. Było mi głupio. Byłam wściekła i zażenowana. No ale co zrobisz, jak nic nie zrobisz? Nie mój film. Nie, nie, nie! 

3/10

3. "Taksówkarz"

Tak bardzo mi było przykro, gdy mnie DeNiro nie zachwycił. Tak bardzo było mi smutno, że nie uległam fascynacji Foster. Było mi nudno i jedyne, co zapamiętałam to "Arjutokintumi?" - w kontekście WTF? skąd zachwyt? Ble. 

4/10

4. "Blow"

Orety, rety. To było naprawdę mega-słabe przecież. I jako kocham Penelope, i jak lubię Deppa (no nie jakoś przesadnie, ale generalnie lubię), tak nie strawiłam, wynudziłam się i nic mi z niego w głowie i w sercu nie zostało. Stracone 2h. 

4/10

5. "Adaptacja"

Kocham Meryl - to wiecie. Płakałam więc przez 2 dni, nie wierząc w to, co widziałam na ekranie. To był ogromny zawód. I moja nieoceniona porażka filmowa.

2/10

6. "Edward Nożycoręki" (oraz inne Burtona)

Nie lubię się z Burtonem, to już wiecie. Z "Sokiem z żuka" nie polubiłam się znacznie bardziej niż z "Edwardem ...". To jednak Edward w dzieciństwie odcisnął na mnie tak silne piętno, że do dziś dnia (a minęło od tego czasu ponad 20 lat) po niego ponownie nie sięgnęłam. Z paraliżującego strachu, choć to podobno jest komedia (?) Nie rozumiem wizji Tima i nie ogarniam. Dziękuję.

5/10

7. "Wyśnione miłości" (i inne Dolana)

Z Dolanem też się chyba już raczej nie zaprzyjaźnię, mimo iż jeden z Blogerów ;-) próbuje mnie do niego co chwilę przekonać. Jego wizje są dla mnie infantylne i nie dadzą się przeze mnie strawić - co najmniej jak laktoza, której nie toleruję :)

A porównanie tego konkretnego filmu do moich ukochanych 'Marzycieli" Bertolucciego było dla mnie tak ogromną profanacją, że rozłożyło mnie na łopatki na tyle skutecznie, że leżałam odłogiem przez 3 dni.

4/10

 

8.  "Frances Ha"

Jakaż ta Frances była irytująca! Chodząca mimoza, monumentalna niezaradność życiowa. W życiu bym się z nią nie zaprzyjaźniła. Nawrzeszczałabym na tę kreaturę i skończyłoby się wszechogarniającym fochem. Noł!

4/10

 

9. "W kręgu miłości"

Mam raczej miękkie serce. Roztkliwiają mnie filmy o życiowych trudach i chorobach. Ten film jednak nie tylko nie stopił mojego serca, ale wręcz je podrażnił, a mnie poirytował i wkurzył. Było tak płytko, pretensjonalnie i tanio, że naprawdę dziwię się, że tylu ludziom ten film skradł serca.  Nie kupiłam dokumentnie! A jeszcze to country ... brrrrrr!

4/10

10. "Uciekinier"

To był dobry rok dla Matthew. Jednak rolą (ponoć przełomową!) w tym filmie nie ujął mnie zupełnie. A sam

film tak skutecznie uśpił, że zapadłam w kilkudniowy letarg. WTF?

3/10

W powyższym zestawieniu nie znalazły się jeszcze takie tytuły jak np.

"Wstyd" (Fassbender! - jah!)

"Sala samobójców"

"500 dni miłości"

"Urodzeni mordercy"

"Pi"

ale ich niezachwycalność jest jakby mniej spektakularna niż tych powyższych :)